فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد مقداری

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

تعیین کننده‌های تغییرات کشش انتشار CO2 در ایران

نوع مقاله : زبان انگلیسی

نویسندگان

1 دانشیار اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشکده ی علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

2 کارشناس ارشد اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشکده ی علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

چکیده

چکیده گسترده
معرفی:
ایران در سال 2019 بر حسب انتشار CO2 در بین کشورهای جهان حایز رتبه ششم و در بین کشورهای آسیایی (با در نظر گرفتن روسیه به عنوان کشور اوراسیایی) حایز رتبه پنجم است. بنابراین بررسی کشش انتشار CO2 بخش‌های تولیدی این کشور برای سیاست‌گذاران انرژی و محیط ‌زیست مهم و حائز اهمیت است. چه عواملی بر تغییرات کشش انتشار CO2 تأثیر می­گذارد؟ کدام عوامل محرک و کدام عوامل بازدارنده هستند؟ پاسخ به این سوالات در کاهش و کنترل انتشار CO2 مفید است. در مطالعه حاضر، ابتدا کشش‌های انتشار CO2 بخش‌های تولیدی محاسبه و سپس با هدف شناسایی محرک‌های کشش انتشار CO2، تغییرات کشش‌های انتشار CO2 به اجزای مختلف تقسیم می‌شوند. روش شناسی این تحقیق مبتنی بر تحلیل داده- ستانده و تحلیل تجزیه است. نوآوری این مقاله تعیین و محاسبه مولفه­های تغییرات کشش انتشار CO2 با استفاده از تحلیل تجزیه ساختاری است. گوو و همکاران (2018) روشی را برای محاسبه کشش انتشار CO2 بر اساس تحلیل داده- ستانده ارائه کرده­اند، در این مطالعه کشش­های انتشار با استفاده از روش تحلیل تجزیه ساختاری تجزیه می­شوند.
 
متدولوژی:
هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بر کشش انتشار CO2، کشش تقاضای انتشار CO2 و کشش تولید انتشار CO2 است. در مرحله اول کشش­ها محاسبه شده و در مرحله دوم تغییرات کشش­ها تجزیه می­شوند. در این تحقیق از جداول داده- ستانده منتشر شده در سال­های 1380 و 1390 توسط مرکز آمار ایران استفاده شده است. با توجه به تفاوت در طبقه بندی بخش جداول داده- ستانده سال­های 1380 و 1390، برخی از بخش­های تولیدی را ادغام و در نهایت 65 بخش را در نظر می­گیریم. برای محاسبه انتشار دی‌اکسید کربن هر بخش تولیدی، ابتدا کل مصرف انرژی هر سال را از ترازنامه انرژی ایران به‌دست می‌آوریم و سپس هر انرژی مصرفی را با توجه جداول داده- ستانده و سهم بخش­های تولیدی و بخش خانوار به بخش‌های تولیدی و ‌خانوار تخصیص می‌دهیم.
                                                                                                                                                       
                                                                     
 
یافته­ها:
یافته­ها نشان می­دهد که بخش «تولید، انتقال و توزیع برق» بیشترین کشش انتشار CO2 را دارد. اثر "ماتریس معکوس Ghosh" یک محرک قوی برای کشش انتشار CO2 بخش­های تولیدی است. این نتیجه نشان می­دهد که تغییر در سهم تولیدی بخش i، که به بخش j به عنوان نهاده واسطه فروخته می­شود، یک محرک قوی برای افزایش کشش انتشار CO2 است. این تغییرات می­تواند ناشی از افزایش فعالیت­های اقتصادی و ناکارآمدی ساختار تولید باشد.
نتیجه:
بخش «تولید، انتقال و توزیع برق» به دلیل دارا بودن بالاترین میزان و تغییرات کشش انتشار CO2 نسبت به سایر بخش‌ها باید مورد توجه سیاستگذاران انرژی و محیط زیست قرار گیرد. افزایش سهم انرژی­های تجدیدپذیر در سبد مصرف انرژی بخش­های تولیدی، افزایش کارایی انرژی (کاهش شدت انرژی) با جایگزینی تجهیزات جدید و پیشرفته با تجهیزات قدیمی و فرسوده و بهبود ساختار تولید می­تواند به کاهش کشش CO2 و انتشار CO2 بخش­های تولیدی ایران کمک کند. سرانجام، با توجه به بالا بودن کشش انتشار CO2 بخش «تولید، انتقال و توزیع برق»، تحقیقات آتی می‌تواند بر این حوزه تمرکز کرده و راه‌حل‌هایی را برای افزایش کارایی تولید و بهره‌وری انرژی پیشنهاد کند. همچنین پژوهش‌های آتی می‌تواند بر ساختار تولیدی بخش‌های تولیدی متمرکز شود و راهکارهایی برای بهبود ساختار تولیدی بخش‌های تولیدی ایران ارائه کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Determinants of the changes in the elasticity of CO2 emissions in Iran

نویسندگان [English]

  • somayeh azami 1
  • Zahra Mohammadi 2

1 Associate Professor of Economics, Department of Economics, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran

2 Master of Economics, Department of Economics, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran.

چکیده [English]

EXTENDED ABSTRACT
INTRODUCTION
In 2019, Iran is ranked sixth among world countries and fifth among Asian countries (including Russia) in terms of CO2 emissions. Therefore, studying the CO2 emission elasticity of the production sectors of this country is significant and important for energy and environmental policymakers. What factors influence changes in CO2 emission elasticities? Which are the stimulants and which are the inhibators? The answers to these questions are useful in reducing and controlling CO2 emissions. In the present study, CO2 emission elasticities of production sectors are calculated, and then, with the aim of identifying CO2 emission elasticity stimuli, the changes in CO2 emission elasticities are broken down into different components. The methodology of this research is based on Input-Output analysis and decomposition analysis. The novelty of this paper is to determine and calculate the components of changes in CO2 emission elasticities using SAD. Guo et al. (2018) have presented a method for calculating CO2 emission elasticities based on the Input-Output analysis.
METHODOLOGY
Aim of this paper is to investigate the factors affecting CO2 emission elasticities, CO2 emission demand elasticity and CO2 emission production elasticity. In the first step, the elasticities are calculated and in the second step, changes of elasticities are decomposed. In this study, we have used input-output tables published in 2001 and 2011 by the Statistics Center of Iran. Due to the differences in the sector classification of the input-output tables of 2001 and 2011, we match some production sectors and finally take into account the 65 unified sectors. In order to calculate the CO2 emission of each production sector, we first obtain the total consumption of each energy for each year from the Iranian energy balance sheet, and then we allocate each energy consumption to production sectors and single household sector, according to input-output tables and the share of production sectors and the share of the household sector.
                                                                                                                                                                                                                                                                      FINDINGS
Findings show that the "Electricity generation, transmission, and distribution" sector has the most elasticity. The "Ghosh inverse matrix" effect is a strong stimulus to the CO2 emission elasticity of the sectors. This result indicates that the change in the share of output i, which is sold to sector j as an intermediate input, is a strong stimulus to increase the elasticity of CO2 emissions. These changes can be due to increased economic activities and the inefficiency of production structure.
 
 
 
CONCLUSION
"Electricity generation, transmission and distribution" sector should be considered by energy and environmental policy makers due to having the highest amount and changes in CO2 emission elasticity than other sectors. Increasing the share of renewable energy in the energy consumption basket of production sectors, increasing energy efficiency (reducing energy intensity) by replacing new and advanced equipment with old and worn equipment and improving production structure can help reduce the CO2 elasticity and CO2 emission in Iran's production sectors. Finally, due to the high of CO2 emission elasticities in the "Electricity generation, transmission and distribution" sector, future research can focus on this area and suggest solutions to increase production efficiency and energy efficiency. Also, future research can focus on the production structure of production sectors and provide solutions to improve the production structure of Iran's production sectors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • CO2 emission elasticity
  • energy consumption
  • Input-Output analysis
  • decomposition analysis
مراجع
Adams, S., & Klobodu, E. K. M. (2018). Financial development and environmental degradation: does political regime matter? Journal of cleaner production, 197, 1472-1479.
Ahmadian, M., Abdoli, G., Jabalameli, F., Shabankhah, M., & Khorasani, S. A. (2019). Extracting The Dynamic Curve of the Kuznets Environment. Quarterly Journal of Quantitative Economics, 16(2), 1-36.
Al-Mulali, U., & Ozturk, I. (2015). The effect of energy consumption, urbanization, trade openness, industrial output, and the political stability on the environmental degradation in the MENA (Middle East and North African) region. Energy, 84, 382-389.
Apergis, N., & Ozturk, I. (2015). Testing environmental Kuznets curve hypothesis in Asian countries. Ecological indicators, 52, 16-22.
Azami, S., & Angazbani, F. (2020). CO2 response to business cycles: new evidence of the largest CO2-Emitting countries in Asia and the Middle East. Journal of cleaner production, 252, 119743.
Azomahou, T., Laisney, F., & Van, P. N. (2006). Economic development and CO2 emissions: A nonparametric panel approach. Journal of Public Economics, 90(6-7), 1347-1363.
Chang, Y. F., Lewis, C., & Lin, S. J. (2008). Comprehensive evaluation of industrial CO2 emission (1989–2004) in Taiwan by input–output structural decomposition. Energy Policy, 36(7), 2471-2480.
Chen, L., & Chen, S. (2015). The estimation of environmental Kuznets curve in China: nonparametric panel approach. Computational Economics, 46(3), 405-420.
Cole, M. A. (2004). Trade, the pollution haven hypothesis and the environmental Kuznets curve: examining the linkages. Ecological economics, 48(1), 71-81.
Eggleston, S., Buendia, L., Miwa, K., Ngara, T., & Tanabe, K. (2006). IPCC guidelines for national greenhouse gas inventories.
Gorus, M. S., & Aslan, M. (2019). Impacts of economic indicators on environmental degradation: evidence from MENA countries. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 103, 259-268.
Grossman, G. M., & Krueger, A. B. (1991). Environmental impacts of a North American free trade agreement. In: National Bureau of economic research Cambridge, Mass., USA.
Grossman, G. M., & Krueger, A. B. (1995). Economic growth and the environment. The Quarterly Journal of Economics, 110(2), 353-377.
Guo, J., Zhang, Y.-J., & Zhang, K.-B. (2018). The key sectors for energy conservation and carbon emissions reduction in China: evidence from the input-output method. Journal of cleaner production, 179, 180-190.
Guzel, A. E., & Okumus, İ. (2020). Revisiting the pollution haven hypothesis in ASEAN-5 countries: new insights from panel data analysis. Environmental Science and Pollution Research, 27(15), 18157-18167.
Heutel, G. (2012). How should environmental policy respond to business cycles? Optimal policy under persistent productivity shocks. Review of Economic Dynamics, 15(2), 244-264.
Hondo, H., Sakai, S., & Tanno, S. (2002). Sensitivity analysis of total CO2 emission intensities estimated using an input–output table. Applied Energy, 72(3-4), 689-704.
Kim, Y.-G., Yoo, J., & Oh, W. (2015). Driving forces of rapid CO2 emissions growth: A case of Korea. Energy Policy, 82, 144-155.
Klarl, T. (2015). The response of CO2 emissions to the business cycle: New evidence for the US based on a Markov-switching approach. Retrieved from
Klarl, T. (2020). The response of CO2 emissions to the business cycle: New evidence for the US. Energy Economics, 85, 104560.
Lim, H.-J., Yoo, S.-H., & Kwak, S.-J. (2009). Industrial CO2 emissions from energy use in Korea: a structural decomposition analysis. Energy Policy, 37(2), 686-698.
Morán, M. A. T., & del Río González, P. (2007). A combined input–output and sensitivity analysis approach to analyse sector linkages and CO2 emissions. Energy Economics, 29(3), 578-597.
Nasreen, S., Anwar, S., & Ozturk, I. (2017). Financial stability, energy consumption and environmental quality: Evidence from South Asian economies. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 67, 1105-1122.
Ozcan, B., Tzeremes, P. G., & Tzeremes, N. G. (2020). Energy consumption, economic growth and environmental degradation in OECD countries. Economic Modelling, 84, 203-213.
Pandey, K. K., & Rastogi, H. (2019). Effect of energy consumption & economic growth on environmental degradation in India: A time series modelling. Energy Procedia, 158, 4232-4237.
Paul, S., & Bhattacharya, R. N. (2004). CO2 emission from energy use in India: a decomposition analysis. Energy Policy, 32(5), 585-593.
Rafaty, R., Dolphin, G., & Pretis, F. (2020). Carbon pricing and the elasticity of CO2 emissions.
Rormose, P. (2011). Structural decomposition analysis: Sense and sensitivity. Paper presented at the 19th International Conference on Input-Output Techniques.
Salahuddin, M., Alam, K., Ozturk, I., & Sohag, K. (2018). The effects of electricity consumption, economic growth, financial development and foreign direct investment on CO2 emissions in Kuwait. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 81, 2002-2010.
Selden, T. M., & Song, D. (1994). Environmental quality and development: is there a Kuznets curve for air pollution emissions? Journal of Environmental Economics and management, 27(2), 147-162.
Shafik, N., & Bandyopadhyay, S. (1992). Economic growth and environmental quality: time-series and cross-country evidence (Vol. 904): World Bank Publications.
Stern, D. (2015). The rise and fall of the environmental Kuznets curve. World Development, 32 (8): 1419–1439 https://doi.org/10.1016/j.worlddev. 2004.03. 004.
Su, B., Ang, B., & Li, Y. (2017). Input-output and structural decomposition analysis of Singapore's carbon emissions. Energy Policy, 105, 484-492.
Tao, S., Zheng, T., & Lianjun, T. (2008). An empirical test of the environmental Kuznets curve in China: a panel cointegration approach. China Economic Review, 19(3), 381-392.
Tarancón, M. Á., & Del Rio, P. (2007). CO2 emissions and intersectoral linkages. The case of Spain. Energy Policy, 35(2), 1100-1116.
Tunc, G. I., Türüt-Aşık, S., & Akbostancı, E. (2007). CO2 emissions vs. CO2 responsibility: an input–output approach for the Turkish economy. Energy Policy, 35(2), 855-868.
Wang, G., Chen, X., Zhang, Z., & Niu, C. (2015). Influencing factors of energy-related CO2 emissions in China: A decomposition analysis. Sustainability, 7(10), 14408-14426.
Yabe, N. (2004). An analysis of CO2 emissions of Japanese industries during the period between 1985 and 1995. Energy Policy, 32(5), 595-610.
Yu, S., Zheng, S., Ba, G., & Wei, Y.-M. (2016). Can China realise its energy-savings goal by adjusting its industrial structure? Economic Systems Research, 28(2), 273-293.
Zhang, Y.-J., Bian, X.-J., Tan, W., & Song, J. (2017). The indirect energy consumption and CO2 emission caused by household consumption in China: an analysis based on the input–output method. Journal of cleaner production, 163, 69-83.
Zhang, Y.-J., & Da, Y.-B. (2015). The decomposition of energy-related carbon emission and its decoupling with economic growth in China. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 41, 1255-1266.
Zhang, Y., & Zhang, S. (2018). The impacts of GDP, trade structure, exchange rate and FDI inflows on China's carbon emissions. Energy Policy, 120, 347-353.
 
 
فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد مقداری
دوره 19، شماره 1 - شماره پیاپی 72
دوره نوزدهم، شماره اول، بهار 1401 (شماره مسلسل 72)
خرداد 1401
صفحه 127-164
فایل ها
سابقه مقاله
  • تاریخ دریافت: 17 دی 1400
  • تاریخ بازنگری: 15 اردیبهشت 1401
  • تاریخ پذیرش: 20 خرداد 1401
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار