نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس _پژوهشکده اقتصاد _صندوق پستی ده رقمی:1411713116 صندوق پستی 316-14115

2 عضو هیات علمی گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی دانشگاه تربیت مدرس

3 دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

از آنجایی که آلودگی محیط زیست، یک معضل اقتصادی و اجتماعی و حاصل تصمیمات سیاستگزاران است، در این تحقیق علاوه بر متغیرهای اقتصادی از متغیرهای سیاسی و رژیم های حکومتی نیز برای بررسی آلودگی محیط زیست استفاده می‌شود. مطالعات زیادی در خصوص ارتباط رژیم های سیاسی مردم سالار(دموکراتیک) با پدیده های اجتماعی صورت گرفته است، در این تحقیق، تاثیر دموکراسی بر آلودگی محیط‌زیست با استفاده از رهیافت داده-های تابلویی در سه گروه از کشورهای منتخب صادرکننده نفت طی سال‌های 1996-2013 تخمین زده شده است. این کشورها بر اساس رتبه شاخص توسعه انسانی طبقه بندی شده اند. نتایج نشان می‌دهد برای گروه اول (کشورهای با شاخص توسعه انسانی بالا) رابطه منفی و معنادار ، برای گروه دوم(کشورهای با شاخص توسعه انسانی متوسط) رابطه مثبت و معنادار و برای گروه سوم (کشورهای با شاخص توسعه انسانی پایین) رابطه منفی ولی بی معنی بین شاخص دموکراسی و انتشار سرانه دی اکسید کربن برقرار است. همچنین متغیر رشد اقتصادی برای هر سه گروه رابطه مثبت و معنادار و متغیر بهره‌وری انرژی برای هر سه گروه رابطه منفی و معنادار با انتشار گاز دی‌اکسید کربن دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Impact of democracy on CO2 emmissions

چکیده [English]

Since the environmental pollution is a socioeconomic problem and resultant of political decisions, we use variables on political and governance regimes besides economic variables to study environmental pollution. Although, various studies on the relationship between democratic political regimes and social phenomena have been completed, this study estimates the impact of democracy on environmental pollution using a panel data approach within three groups of petroleum exporting countries during 1996-2013. The selected countries are classified by rank of Human Development Index (HDI). The results show a significant negative correlation between democracy index and carbon dioxide (CO2) emissions per capita in the first group (countries with high HDI). The corresponding correlation is significantly positive for the second group (countries with middle HDI), however it is insignificantly negative in the third group (countries with low HDI). In addition, economic growth has significant positive effect on CO2 emissions per capita within 3 groups. Finally, energy efficiency is of significant negative relationship with CO2 emissions per capita

کلیدواژه‌ها [English]

  • Environmental pollution
  • Democracy
  • Energy efficiency
  • Petroleum exporters
بشیریه، حسین. (1380). درس­هایی از دموکراسی برای همه. تهران: نگاه معاصر. ##بهبودی، داوود، فیروز فلاحی و اسماعیل برقی گلعذانی. (1389). عوامل اقتصادی و اجتماعی موثر بر انتشار سرانه دی اکسید کربن در ایران (1346-1383). مجله تحقیقات اقتصادی. 45(90): صص 1-18. ##دونبوا، آلن. (1373). مساله دموکراسی. ترجمه بزرگ نادرزاد. مجله اطلاعات سیاسی اقتصادی، شماره 77 و 78. ##عبدالرحمن، عالم. (1381). بنیادهای علم سیاست. تهران: نشرنی. ##عبدالهی، مریم. (1391). عوامل موثر بر آلودگی محیط زیست با تاکید بر کیفیت نهادها (مطالعه موردی: کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی). دانشگاه سمنان: پایان­نامه کارشناسی ارشد. ##فطرس، محمدحسن و رضا معبودی. (1389). رابطه علی مصرف انرژی، جمعیت شهرنشین و آلودگی محیط­زیست در ایران (1350- 1385). فصلنامه مطالعات اقتصاد انرژی، 7(27) :1-17. ##فطرس، محمدحسن، هادی غفاری و آزاده شهبازی. (1389). مطالعه رابطه آلودگی هوا و رشد اقتصادی کشورهای صادرکننده نفت. پژوهش­های رشد و توسعه اقتصادی، 1(1):77-59. ##کوهن، کارل. (1371). دموکراسی. ترجمه عباس مخبر. تهران: نشرنی. ##گلدین، یان و وینترز ال. آلن. (1379). اقتصاد توسعه پایدار. ترجمه غلامرضا آزاد ارمکی. تهران: شرکت چاپ و نشر بازرگانی. ##لیپست، سیمورمارتین. (1383). دایره المعارف دموکراسی. ترجمه کامران فانی. تهران: انتشارات وزارت امورخارجه. ##
Bernard, S., L.  Hotte &  s, Winer. (2009). Is Democracy Good for the Environment? The Role of Private Mitigation Efforts. Canada Research Chair Program, Nov.2009. ##Dasgupta, P., K.G. Maler. (1995). Poverty, Institutions, and the Environmental Resource- base. In: Behrman, J., Srinivaan, T.N.(Eds.), Handbook of Development Economics, Vol. 3A. Elsevier Science, Amsterdam. (Chapter 39). ##Desai, V. (1998). Environment, Economic Growth, and Government. Ecological Policy and Politics in Developing Countries, 1-45. Albany, NY: State University Press of New York Press. ##EIU (The Economist Intelligence Unit) (2012). Democracy Index 2012. Democracy at Standstill. ##Farzin, Y.H, & C.A. Bond. (2006). Democracy and Environmental Quality. Journal of Development Economics 81(1): 213-235. ##Fredriksson, G. & Neumayer, Eric. (2013). Analysis Democracy and Climate Change Policies: Is history important?. Ecological Economic 95: 11-19. ##Gallagher, K & S. Thacker. (2008). Democracy, Income, and Environmental Quality. Working paper of Boston University, March 21. ##Goel, R., R. Herrela & U, Mazar. (2013). Institutional Quality and Environment Pollution: MENA Countries versus the Rest of the World. Economic systems 37: 508-521. ##Gore, A. (2002). Earth in the Balance. Harcourt Brace Jovanovich. ##Kane, M. J. (1993). Promoting Political Rights to Protect the Environment. Yale Journal of International Law 18:389-411. ##Laffertu, WN., C.JMeadow. (1996). Democracy and the Environment: Problems and Prospects.  Edward Elgar, Cheltenham, UK. ##Li, Q & R, Reuveny. (2006). Democracy and Environmental Degradation. International Studies Quarterly 50: 935-956. ##Midlarsky, M. (1998). Democracy and the Environment: an Empirical Assessment. Journal of Peace Research 35: 341-361. ##Payne, R. A. (1995). Freedom and Environment. Journal of Democracy 6(3): 41-55. ##Walker, P. A. (1999). Democracy and Environment: Congruecies and Contradications in Southern Africa. Political Geography 18: 257-284. ##