نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

برای توسعه اقتصادی و تامین رفاه یکی از مولف های اساسی امنیت است. امنیت به خودی خود مایه آسایش روانی است. علاوه بر این امنیت جان و مال، موجب آسایش خیال و زمینه ساز جذب و به کار افتادن سرمایه و رونق بازار است. از طرفی، جرم مخل امنیت است و سرمایه گذاری را به مخاطره می اندازد؛ هچنین یکی از الزامات اساسی توسعه اقتصادی و تامین رفاه امنیت است. اما جرم مخل امنیت است و موجب کاهش سرمایه گذاری و رشد می شود. از این رو هدف این مطالعه برآورد شاخص جرم در ایران با رویکرد فازی طی دوره زمانی 1391-1356 است. دو متغیر روردی شاخص فقر و نرخ بیکاری به‌عنوان متغیرهای علی جرم در ایران برای برآورد شاخص جرم در ایران استفاده می شود. برای برآورد شاخص فقر نیز در ایران از سه متغیر ورودی ضریب جینی، نرخ تورم و درآمد سرانه استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که روند شاخص جرم در ایران علی‌رغم نوسان زیاد در برخی از سال ها طی سال های اخیر روندی صعودی داشته که به طور معنی‌داری از شاخص فقر برآوردی برای ایران طی دوره مورد مورد مورد مطالعه تبعیت می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Estimated the index of crime in Iran using the fuzzy approach:

نویسندگان [English]

  • salah ebrahimi
  • Abdolmajid ahangari

چکیده [English]

One of the essential components of economic development and welfare is the security. Security is a source of psychological welfare. Moreover, security lives and property, the welfare of illusion and failure to attract investment and promote instrument market. Therefore the purpose of this study was to estimate the index of crime in Iran using the approach fuzzy approach during the period. Variables of poverty and unemployment rate using as causal factors of crime in order to estimate the index of crime. For estimates the poverty index, Gini coefficient, inflation and per capita income are used as input variable. The results show that the index of crime have been fluctuating in some years but in recent years the trend index of corruption has been upward.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Index of crime
  • Fuzzy
  • Poverty
  • Iran
بیابانی، غلام­ حسین و سید کمال هادیانفر. (تألیف و تدوین). (1384). فرهنگ توصیفی علوم جنایی. تهران: تاویل.
حسینی نژاد، سید مرتضی. (1384). بررسی علل اقتصادی جرم در ایران. مجله برنامه و بودجه، 95: 81- 35.
رهگذر، منا. (1389). بررسی رابطه تورم و بیکاری با سرقت در ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز
صادقی، حسین، وحید شقاقی شهری و حسین اصغرپور. (1383). تحلیل عوامل اقتصادی اثرگذار بر جرم در ایران. مجله تحقیقات اقتصادی، 68: 90- 63.
صادقی، حسین، عباس عصاری آرانی و ظریفه جلیلی. (1388). فصلنامه پژوهش‌های بازرگانی، 50: 100- 73.
فرح بخش، علی. (1376). تأثیر عوامل اقتصادی و اجتماعی بر جرایم. پایان نامه کارشناسی ارشد، موسسه عالی پژوهش در برنامه ریزی و توسعه
گلدوزیان، ایرج. (1385) حقوق جزای اختصاصی: جرایم ضد تمامیت جسمانی، شخصیت معنوی، اموال و مالکیت، امنیت و آسایش عمومی. ویرایش پنجم. چاپ دوازدهم. تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
مهرگان، نادر و سعید گرشاسبی فخر. (1390). نابرابری درآمدی و جرم در ایران. فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی، 4: 125- 109.
میر محمد صادقی، حسین. (1384). حقوق کیفری اختصاصی (2): جرایم علیه اموال و مالکیت. ویرایش چهارم. چاپ دوازدهم. تهران: نشر میزان
میر محمد صادقی، حسین. (1385). حقوق کیفری اختصاصی: جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی. چاپ ششم. تهران: میزان.
میر محمد صادقی، حسین. (1389). جرایم ضد اشخاص. چاپ هفتم. تهران: میزان.
ناصرزاده، هوشنگ (تدوین). (1375). قانون مجازات‌ اسلامی. چاپ پنجم. تهران: دوران.
 
Altindag, D.T. (2011). Crime and Unemployment: Evidence from Europe. International Review of Law and Economics, 32(1): 145- 157.
Becker, G.S. (1968). Crime and Punishment: An Economic Approach. The Journal of Political Economy, 76: 169-217.
Capasso, S. (2004). Crime, Inequality and Economic Growth. CNR-ISSM CGBCR, University of Manchester CSEF, University of Salerno, 13.
Cho, J. (2008). Incom Inequality and Crime in The United Stades. Economics Letters,101: 31–33.
Duta, M & Z. Husain. (2009). Determinants of Crime Rates: Crime Deterrence and Growth in Post-liberalized India. Munich Personal Repec Archive (MPRA), No.14478
Ehrlich, I. (1973). Participation in Illegitimate Activities: a Theoretical and Empirical Investigation. The Journal of Political Economy, 81, 521-565.
Entorf, H. & H. Spengler. (2000). Socio-economicand Demographic Factors of Crime in Germany: Evidence from Panel Data of the German States. International Review of  Law and Economics  20: 75-106.
Fleisher, B. M. (1963). The Effect of Unemployment on Juvenile Delinquency, The Journal of Political Economy, 71: 543- 555.
Foon Tang, C. (2009). The Linkages Among Infation, Unemployment and Crime Rates in Malaysia. Journal of Economics and Management 3(1): 50– 61.
Kelly, M. (2000). Inequality and Crime. Review of Economics and Statistics, 82(4): 530- 539.
Keshavarz Haddad, G.R. & H. Markazi Moghadam. (2010). The Socioeconomic and Demographic Determinants of Crime in Iran (A regional panel study). European Journal of Law and Economics, 32: 99- 114.
lotfiZadeh,  L. A.  (1965)  .Fuzzy  Sets.  Information  and Control,  8  (3):  338-353.
Machin, S., O. Marie, & S. Vojic. (2010). The Crime Reducing Effect of Education. IZA Discussion Papar: 5000
Matsuda, M.J. (2009). Local Economic Investment and Crime: Neighborhood Chang in Washington, DC. Thesis Submitted to the Faculty of the Graduate School of the University of Maryland, College Park, in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Arts.
Raphael, S. & R. Winter-Ebmer. (2001). Identifying The Effect of Unemployment on Crime. Journal of Law & Economics, 44: 259- 283.