نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• حمید ناظمان ¹
• مرتضی بکی حسکوئی ²

¹ دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی

² عضو هیئت علمی دانشگاه رجاء

چکیده

یکی از مسایل مهم در کشورهای صادر کننده نفت، تخصیص بهینه درآمدهای نفتی در راستای دست یابی به رشد و توسعه پایدار است.  در این مقاله یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه پویای  بهره برداری منابع پایان پذیر ارایه می­ شود.  مدل تعادل عمومی قابل محاسبه­ ی پویا دارای دو بخش پویا و ایستا است که بخش پویای مدل نسبت به مدل ایستا حل می­ شود.  بخش ایستای مدل حاضر، یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه استاندارد است.  در قالب مدل تعادل عمومی قابل محاسبه ­ی استاندارد، دولت در هر دوره با استفاده از سیاست­ های اقتصادی نرخ پس انداز اجتماعی، میزان بهره برداری از ذخایر نفت و گاز را به نحوی تعیین می ­کند که تابع رفاه اجتماعی بین زمانی حداکثر شود.  سپس در قالب یک مدل فنی- مهندسی نفت میزان سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز را تعیین می­ کند.  وجوه قابل سرمایه گذاری باقی مانده بر اساس سودآوری بخش های مختلف اقتصادی تخصیص داده می­ شود.  مدل با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی ایران 1380 کالیبره شده و از حل مساله­ ی بهینه سازی بین زمانی، مسیر بهینه برداشت ذخایر هیدروکربوری، سرمایه گذاری بخش نفت و گاز و تشکیل سرمایه در سایر بخش ­ها استخراج شده است.

کلیدواژه‌ها

• تخصیص بهینه درآمدهای نفتی
• مدل تعادل عمومی قابل محاسبه پویا
• مدل فنی- مهندسی نفت
• ماتریس حسابداری اجتماعی

عنوان مقاله [English]

Optimum Allocation of Oil Income: A Dynamic CGE Model

نویسندگان [English]

• Hamid Nazeman ¹
• Mortaza Baky-Haskuee ²

¹

²

چکیده [English]

Efficient and optimal allocation of oil income for sustainable development is an important issue in oil exporting countries. In this paper we present a dynamic computable general equilibrium model of exhaustible resource extraction.  It is a two sector model, in which the dynamic sector is optimized with respect to static one. The static sector is a standard CGE model developed by Dervise and et. al (1982) for developing economies. In this framework, at each period of time, state sets saving rate by a set of economic policies and also sets the extraction rate of natural resources to maximize Intertemporal social welfare function. Then it determines oil sector investment by using a geo-engineering oil model, namely Maximum Efficient Recovery. Residual investible funds are allocated between non-oil sectors based on their shares in total profitability. Model is calibrated by 1380 social accounting matrix and optimal path of hydrocarbon extraction, investment in oil and gas sector and non-oil sector derived by solving Intertemporal optimization problem.

کلیدواژه‌ها [English]

• Efficient Allocation of Oil Income
• Dynamic CGE
• Geo-Engineering Model
• social accounting matrix